16 september 2009 beginkm.: 57463 eindkm.: 57667 gereden: 204 km overnachting te: St. Novalja  44°34'14" N 14°53'18" E |
 |
Het was een rumoerige nacht onder de fly-over, dus zijn we blij als we verder kunnen. We nemen nog een klein stukje Italiė en Sloveniė, waarna we de grens passeren met Croatiė. Via de snelweg door Rijeka volgen we de kustweg nar het zuiden. Het kronkelt goed, maar de route is wel prachtig: baaien, bergen, zee, eilanden, haventjes en toerisme. En gelukkig niet te druk. In Crikvenica genieten we even van het toerisme: geld wisselen, op een terrasje eten en . . . internetten. Aan het eind van de dag varen we over van Prizna naar het eiland Pag. Een winderig overtochtje, maar vinden uiteindelijk een mooi plekje om te overnachten. |
 |
||
17 september 2009 beginkm.: 57667 eindkm.: 57881 gereden: 214 km overnachting te: Trogir 44°30'36" N 16°11'40" E |
 |
De ochtend begint met een flink portie regen. We besluiten verder te trekken richting Zadar en Sibenik met hoop op beter weer in het zuiden. Ondanks de nattigheid genieten we van het bijzondere landschap: kaal, stenig, mooie uitzichten op zee en her en der wat schaapachtigen. Na een stuk tolweg bereiken we Sibenik, een mooie, oude stad op de wereld-erfgoed-lijst. We verkennen de stad, terwijl het weer zich heeft verbeterd. Hierna doen we nog een paar pogingen om een overnachtingsplek te vinden op basis van Womo-coordinaten. Je ontdekt de mooiste plekjes, maar niet de gewenste overnachtingsplaats. Hierdoor zullen we vanavond genieten van echte campingvoorzieningen in Trogir. |
 |
||
18 september 2009 beginkm.: 57881 eindkm.: 57951 gereden: 70 km overnachting te: Lokva Rogoznica 44°24'22" N 16°46'37" E |
 |
Vandaag staat een relatief korte rit op de planning van Han. We nemen dus eerst nog ons gemak op de camping in Trogir, waarna we via de kust naar Split gaan. Bij de benadering van deze grote plaats wordt het allengs drukker. Enige zorg om een parkeerplaats aldaar is dus wel terecht. Als we ons richting oude centrum begeven zijn we dus uiterst gelukkig met de medewerking van een man die ons toestaat op de vrachtwagenbanen van de veerboot te gaan staan. Als we maar weg zijn als de boot aankomt. De oude stad is meer dan de moeite waard, terwijl het ook heerlijk wandelt in de nauwe steegjes (met schaduw). We zien veel moois en verlaten met een voldaan gevoel de stad naar het zuiden. |
|||
19 september 2009 beginkm.: 57951 eindkm.: 58155 gereden: 214 km overnachting te: Dubrovnik 42°39'41" N 18°04'17" E |
Vandaag vieren we de verjaardag (elle a soixante ans) van Marian. We treffen het. Toch willen we een behoorlijke afstand afleggen en is het behoorlijk warm. We vervolgen de bochtige kustroute over de bergranden met vele strandjes. Ter afwisseling passeren we de delta van de Neretva rivier. Dit vruchtbare en bevloeide landschap levert veel groente en vruchten op; te merken aan het opduiken van veel stalletjes langs de weg. Een dubbele passage van de douane van Bosniė Herzegowina laat een wisseling van het landschap zien; dit kleine stukje ziet er duidelijk welvarender/luxer uit. De verjaardagslunch wordt genoten op het terras in Mila-Ston; hier begint ook de muur die ooit op deze berg is gebouwd als verdedigingslinie. Een poging om de muur te bereiken loopt op niets uit; de muur stijgt harder dan wij! We arriveren uiteindelijk in Dubrovnik om morgen de stad te bezoeken. |
|
|||
20 september 2009 beginkm.: 58155 eindkm.: 58155 gereden: 0 km overnachting te: Dubrovnik 42°39'41" N 18°04'17" E |
 |
We laten de campers lekker thuis op de camping (met de hond er in) en gaan met de bus naar het oude centrum van Dubrovnik. Het hoogommuurde centrum bevat bij aankomst reeds enkele duizenden toeristen. Ze zijn herkenbaar aan een ronde sticker op de borst met een nummer erop. Met het betere ellebogenwerk banen we ons een weg door de menigte. We bezoeken de oude werken en de protserig ingerichte kerken. Het is ons te warm om over de hoge wallen heen te lopen. Een schaduwrijk terras met uitzicht op haven en zee dient als perfect decor voor de lunch (helaas was Marian niet meer jarig). Als we in de middag terugkeren op de camping genieten we met Tara van een plekje onder de boom. Morgen verlaten we Kroatiė richting Montenegro. |
|||
21 september 2009 beginkm.: 58155 eindkm.: 58382 gereden: 227 km overnachting te: Barbullush/Bushat 41°55'27" N 19°32'28" E |
Het belooft een lange trip te worden, waarbij we 3 landen aandoen. We vertrekken uit Dubrovnik, waar we achteromkijkend nog net even een prachtig uitzicht hebben op de stad. Als we bij de grens aankomen met Montenegro wijst nog niets op de zeurend langzame behandeling, waardoor we een uur moeten wachten. Montenegro is een heel ander land: beginnend met ontwikkeling van de kuststrook wordt het alras meer armoede en rommel. Ook is het heel druk op de smalle wegen ivm het Suikerfeest. De grens met Albaniė verloopt zonder problemen. Men is coöperatiever. Wel ziet het er anders uit. Veel afval langs de wegen en we zijn weer "bezienswaardigheid". Als we moeite hebben met het vinden van de camping krijgen we van alle kanten hulp. Alleen versta je er helemaal niks van. Uiteindelijk vinden we ons plekje en genieten we van de Albanese rust. |  |
|||
22 september 2009 beginkm.: 58382 eindkm.: 58523 gereden: 141 km overnachting te: Kavajė 41°10'54" N 19°28'39" E |
 |
Net als bij aankomst moet nog één keer het smalle gangetje worden genomen. De terugweg naar het dorp is nu snel gevonden. Ons 1e doel is Fushė Krujė, maar al snel blijkt dat ook hier de weg is opengebroken en als de gaten ter groote van een meteorieteninslag worden, besluiten we te keren en door te rijden naar Durrės. Ook hier maken we kennis met het Albanese verkeer. Met ware doodsverachting scheurt iedereen over de weinig beschikbare weg en heeft ons rijden meer met het continu ontwijken van space-invadors te maken. Levengevaarlijke capriolen, veel bloemen op paaltjes langs de weg en af en toe een auto die het net verkeerd heeft getaxeerd. Rijden kunnen ze absoluut niet, die Albanezen. We parkeren in Durrės en kuieren een beetje rond. Opvallend is dat werkelijk iedereen doodsbang is van Tara; ze ontwijken, vluchten of steken de benen in de lucht. Ook de ober durfde ons eigenlijk niet te bedienen vanwege Tara. We moeten nog eens uitvinden hoe dat komt. Wel hebben we prima gegeten op een dakterras voor werkelijk een peulenschil. Ook de ijsjes die ze hier overal verkopen kosten omgerekend 0,23 per grote bol. | |||
| We verlaten Durrės via de twijfelachtig verbeterde wegen en ploegen ons via stukken onverhard, putten zonder deksels en andere valkuilen naar Kavajė. Het laatste stuk naar de camping is zo'n 6 km; als de weg niet zo smal en onverhard was waren we wellicht gekeerd. Het eindresultaat is echter de moeite waard. De campingbaas en z'n vader spreken Frans en nodigen ons meteen uit voor een koffie en thee op het terras. Morgen krijgen we een Albanees ontbijt. | |||||
23 september 2009 beginkm.: 58523 eindkm.: 58625 gereden: 102 km overnachting te: Apollonia 40°43'12" N 19°28'14" E |
Na een "petit" déjeuner op de camping vertrekken we naar Berat, beschreven als het wonder van Albaniė. Als we lezen dat slechts 1 op de 6 bezoekers van buitenlandse afkomst is zien we dat nog als een extra aansporing. Het is dus een grote desillusie als we halverwege de reis moeten afhaken omdat het wegdek het domweg niet toelaat om verder te gaan. Zo krijg je de verhouding niet omhoog. Reden om de 2e bezienswaardigheid te proberen: Apollonia, oftewel de opgravingen van de stad van Apollo. Eens goed voor 55000 inwoners lopen we met een handjevol bezoekers de opgravingen te bezichtigen en moeten constateren dat het de moeite waard was en dat je hier ook goed kunt overnachten. |
 |
|||
24 september 2009 beginkm.: 58625 eindkm.: 58795 gereden: 170 km overnachting te: Sarandė 39°52'15" N 20°00'10" E |
 |
We verlaten Apollonia via het dorpje, waar het internetten niet lukte (konden zij niet helpen). Via Fier rijden we naar Vlore, een redelijk grote havenstad met de twijfelachtige reputatie (piraten en ander gespuis), maar daar is gelukkig niets meer van te merken. Van alle kanten wordt ons verzekerd dat kamperen in Albaniė geen probleem is, omdat je gewoon overal mag staan. Dat het in werkelijkheid iets lastiger is komt doordat je bijna nergen kan staan. Verder zien we vandaag weer de sterkste staaltjes van verkeerspiraterij. We hebben het in ieder geval weer overleefd De kustroute is prachtig, veel scherpe haarspelbochten, hellingen van 10 tot 20% en over het algemeen goed asfalt. Uiteindelijk blijven we steken op een afgesloten haventerrein bij het centrum van Sarandė, waar we heerlijk op een prachtig terras kunnen dineren. |
|||
25 september 2009 beginkm.: 58795 eindkm.: 58851 gereden: 56 km overnachting te: Gjirokastėr 40°04'34" N 20°08'52" E |
Vandaag gaan we van de kust naar het oosten. Over de bergen naar Gjirokastėr. De route schenkt ons mooie vergezichten en op een rottig stukje in Sarandė na valt ook het wegdek best mee. We treffen het dat in Gjirokastėr een folklore festival aan de gang is, waardoor de plaats bruist. Op advies van het toeristenbureau bezoeken we het Zekatehuis en daarna het etnografisch museum. Bij elkaar klauteren we zo'n 4 uur door de straten. 'sAvonds gaan we nog op bezoek in het hoog gelegen kasteel voor een festivalconcert. Niet te lang, want dit soort muziek is niet echt wat voor westerlingen. |  |
|||
| Dit was het laatste stukje Albaniė, waarna we weer terug keren in Europa. Albaniė bleek een avontuur met bijzondere ervaringen:
We gaan nu Griekenland in. | |||||
