 | Na ook gisterenavond van de "bliksem over de zee" te hebben genoten, breekt de dag in alle rust aan. Het mag dan het slechtste plekje van Europa zijn, overdag valt het gelukkig erg mee. We maken een wandeling langs de kust van de groene rotsen. Oogverblindend, wat een natuurschoon. Groen is hier ook echt groen. We lopen naar Barcaggio en treffen daar een haventje met aangelegen een terrasje om te eten. De zee blijft nog even goed te keer gaan, maar het weer moet in de 2e deel van de week verbeteren (zeggen ze). |  | |||
 | We maken de gang naar boven van ons stekje aan de Cap Corse. Er zijn gelukkig niet veel tegenliggers, want daar is geen plaats voor. Een stukje verder klimmen we naar de Moulin Mattei om van het uitzicht te genieten. De route daarna is om te huilen. De wegen in Syrië zijn er heilig bij. Een 'departementale', grotendeels onverhard en modder en kuilen bij de vleet. Daar valt nog wat te doen. Het eindresultaat maakt veel goed als we kunnen genieten van de verkoelende zee. Ook Tara is in haar nopjes. We blijven op het strandje staan voor de overnachting. |  | |||
 | De kustroute leidt ons langs de rotsen, golfslag en strandjes Als we aankomen bij St. Florent kunnen we de verleiding van een wijnproeverij niet weerstaan. En natuurlijk ga je daar met wat flessen vandaan. Als we aankomen in Île Rousse beproeven we ons geluk in de haven en ja hoor, achter het station is wat plaats voor campers. We flaneren over de boulevard en bezoeken het stadje. Een beklimming naar de vuurtoren geeft een goed overzicht van de stad en de haven. |  | |||
 | De start verliep uiterst moeilijk. De startaccu, die al langer onder zware verdenking stond, gaf nu helemaal de geest. Maar met een beetje geleende energie van Han kunnen we toch op weg. Als we de eerste de beste supermarché (LeClerc) induiken, treffen we met een flinke dosis geluk een nieuwe (en goedkope) accu in de schappen. Het is dan even zweten, maar dan moet hij er ook meteen maar in. Uit de brand zijn we; we hikten er al een tijdje tegen aan. We kunnen door naar Calvi. We treffen voldoende (?) parkeerruimte en bezoeken de stad en de Citadel. Na een heerlijke lunch (de beste tot nu toe) in het centrum vervolgen we naar Galéria. |  | |||
 | Het wordt een kronkelige dag, maar wel een rit om naar uit te kijken. Tot Porto is het een paar kilometer erg smal, maar we waren gewaarschuwd. Dan komen we in het circus van Porto. Erg veel toeristen die allemaal de route Des Calanche willen rijden. Een erg smalle bergweg leidt ons langs prachtig gekleurde, overhangende en geërodeerde rotspartijen. Vaak ook ervaren we de "chute de pierres"; we rijden gelukkig aan de goed kant van de weg. Als we voor de zoveelste keer ons manoevreren langs 'tegenliggers waar geen plaats voor is', dan bereiken we de hondekop: de trekpleister van alle bezoekers. Op de camping lonkt een frisse duik in het zwembad. | ||||
| Zo, het noordelijk halfrond van Corsica hebben we gehad. Het plaatsje Cargèse blijkt bij de passage vanmorgen veel leuker dan we hadden vermoed. Maar toen ons gisteren zo'n heerlijk zwembad werd aangeboden, hadden we daar geen oog meer voor. Als we (weer) in Ajaccio arriveren, willen we nu wat meer aandacht schenken aan deze stad. We 'keuren' de camping en rijden door naar het westelijk uiteinde, de Pointe de la Parata. We klimmen daar naar boven bij de toren. Deze torens zijn in groot aantal rond de kust van Corsica gebouwd om de zee te observeren en bij onraad dit aan de volgende toren door te geven. |  | ||||
 | De fietsen worden van stal gehaald; we gaan Ajaccio in. Tara mag vandaag uitrusten in onze airconditioned camper, terwijl wij zorgeloos de stad in kunnen. In de haven ligt een cruise-schip, dat meer van een enorm flatgebouw heeft. 16 verdiepingen tellen we. De geboortestad van Napoleon herinnert nog op vele plaatsen aan zijn beroemde bewoner. Helaas is het museum (in zijn geboortehuis) vandaag gesloten. Maar voor de rest was voldoende te beleven en goed te eten. | ||||
 | We verlaten Ajaccio naar het zuiden. En passant heeft Han een volledige metamorfose ondergaan, waardoor wij zelfs denken met een echte Van Gogh te doen te hebben. We rijden door de bergen naar Filatosa, een prehistorische nederzetting. Deze 8000 jaar tellende plaats laat veel zien uit de verschillende tijdperken en heeft veel menhirs en dolmen. We dolen tussen de stenen met hun grillige vormen, waaronder een dinosaurus en vervolgen richting kust. Daar strijken we neer op een strandje en laten ons afkoelen in zee. De foto rechts is van één van de vele waterbronnen die je langs kant van de weg vindt; wel bijzonder, vinden we. |  | |||
 | Het is vandaag een record geworden voor wat betreft de gereden kilometers. Op korte afstand ligt het plaatsje Propriano. Het is een havenplaats voor de pleziervaart en heeft een druk centrum met alle ruimte voor de toerist. Veel terrasjes en dito restaurants. We kunnen niet anders dan één van deze gelegenheden testen, met een zeer positief resultaat. Hierna bezoeken we nog de Genuese brug uit 1300 met de naam Spin a Cavallu. Niet om te blijven staan. Dat doen we op camping Olva, al was het maar omwille van het zwembad. |  | |||
Aangezien de Corsicaanse week nu begint op donderdag vervolgen we op de 3e week van Corsica"